Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Προβληματισμοί της Κυριακής

Έχει ανάγκη η λεσβία να απολογείται για τις επιλογές της και τις απόψεις της; Πόσες φορές δεν έχω αναρωτηθεί και πόσες φορές έχω δώσει στον εαυτό μου την ίδια απάντηση.
ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ!!!
Πάντως για να λέμε και του στραβού το δίκιο ,ίσως γιατί έχουν αλλάξει τα πράγματα , ίσως γιατί η κοινωνία μας προοδεύει και έχουν αλλάξει οι αντιλήψεις της ή ίσως γιατί η κοινωνία μας έχει σοβαρότερα προβλήματα να αντιμετωπίσει απο το να ασχολείται και να επικρίνει τις λεσβίες και όλους όσους έχουν κάνει διαφορετικές επιλογές και έχουν επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, εγώ δεν έχω έρθει στην δύσκολη ακόμη θέση να απολογούμαι για τις επιλογές μου, εκτός βέβαια απο την αρχή όπου και είχα αντιμετωπίσει προβλήματα με τους δικούς μου.
Σήμερα οι άνθρωποι με αποδέχονται με τις επιλογές μου δίχως να με ρωτούν και δίχως να μου ζητάνε να εξηγήσω.
Εντάξει είναι πολλοί εκείνοι που με ρωτούν πως είναι ... αλλά το θεωρώ φυσιολογικό για αυτό και δεν έχω κανένα πρόβλημα να μιλάω ανοιχτά για τις σχέσεις μου για τα «καλά» τους και τα «προβλήματα» τους.
Προβληματισμοί της Κυριακής...έτσι απλά για να κρατούμε το πνεύμα σε εγρήγορση!
Καλησπέρα!!!

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

7 ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

7 Τρόποι Πρόληψης του Καρκίνου

Ο καρκίνος είναι στην πραγματικότητα μια ομάδα νόσων με κοινά χαρακτηριστικά. Υπάρχουν πάνω από 100 διαφορετικοί τύποι καρκίνου αλλά όλοι αποτελούν νοσήματα κάποιων κυττάρων του σώματός μας. Τα υγιή κύτταρα που συνιστούν τους ιστούς του σώματος, διαιρούνται και αντικαθίστανται με ένα φυσιολογικό ρυθμό στη διάρκεια της ζωής μας, ώστε να υπάρχει μια ανανέωση των γερασμένων κυττάρων. Σε μερικές περιπτώσεις, κάποια κύτταρα χάνουν την ικανότητα να περιορίζουν την ανάπτυξή τους και αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα. Δημιουργείται περίσσεια ιστού και σχηματίζονται όγκοι. Οι όγκοι μπορεί να είναι είτε καλοήθεις είτε κακοήθεις.
Οι καλοήθεις όγκοι δεν είναι καρκίνος. Δεν επεκτείνονται σε άλλα τμήματα του σώματος και σπάνια αποτελούν κίνδυνο για τη ζωή μας. Συχνά μπορούν να αφαιρεθούν χειρουργικά και συνήθως δε ξαναδημιουργούνται.
Οι κακοήθεις όγκοι είναι καρκίνος. Μπορούν να διεισδύσουν και να καταστρέψουν γειτονικά όργανα, ενώ τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να «μεταναστεύσουν», δηλ. να δώσουν μεταστάσεις, σε άλλα μέρη του σώματος και να δημιουργήσουν νέους όγκους.
Μερικοί καρκίνοι, όπως οι κακοήθειες του αίματος (πχ. λευχαιμία), δε σχηματίζουν όγκους.

Το μήνυμα που έρχεται από μεγάλες διεθνής μελέτες είναι ότι ο καρκίνος μπορεί να προληφθεί. Αρκεί να αναφέρουμε ότι σημαντικά ποσοστά θανάτων από καρκίνο οφείλονται σε γνωστούς παράγοντες κινδύνου. Ετσι, σήμερα γνωρίζουμε ότι 30% των θανάτων οφείλονται στο κάπνισμα, 30% σε κακή διατροφή και παχυσαρκία, 5% στην καθιστική ζωή, 5% σε κακές εργασιακές συνθήκες, 5% σε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου, 5% σε ιούς ή άλλους βιολογικούς παράγοντες, 3% στο αλκοόλ, 3% στη μόλυνση του περιβάλλοντος, 2% στην ιονίζουσα ακτινοβολία και άλλα. Μπορεί, λοιπόν, κανείς να υπολογίσει πόσες εκατοντάδες χιλιάδες θάνατοι θα μπορούσαν να έχουν προληφθεί.

7 Τρόποι Πρόληψης του Καρκίνου
Το Κέντρο Πρόληψης του Καρκίνου του Πανεπιστημίου του Harvard κατέληξε σε μερικές απλές συμβουλές πρόληψης, έχοντας ως δεδομένο ότι 50% των καρκίνων μπορούν να προληφθούν με πράγματα που μπορούμε να κάνουμε εμείς! Ακολουθώντας τα παρακάτω βελτιώνετε την υγεία τη δική σας και της οικογένειάς σας μειώνοντας τον κίνδυνο όχι μόνο καρκίνου αλλά και καρδιακών νοσημάτων και διαβήτη.

1 - Τρώτε υγιεινά
Η υγιεινή διατροφή μειώνει τον κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη, του μαστού, των πνευμόνων, του παχέος εντέρου, του ορθού, του στομάχου και του παγκρέατος

2 - Φυσική άσκηση τουλάχιστον 30΄ κάθε μέρα
Η φυσική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου και ίσως του μαστού.

3 - Λιγότερο από ένα αλκοολούχο ποτό την ημέρα
Μειώνεται έτσι ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού, του παχέος εντέρου, του ορθού, του στόματος, του φάρυγγα και του οισοφάγου.

4 - Διατηρείτε το σωστό σωματικό βάρος
Ετσι μειώνετε τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου, του ορθού, της μήτρας και του μαστού.

5 - Μην καπνίζετε
Η χρήση καπνού συνδέεται με καρκίνο των πνευμόνων, του φάρυγγα, του παγκρέατος, των νεφρών, της κύστης, του τραχήλου, του προστάτη, του παχέος εντέρου και του ορθού.

6 - Προστατευτείτε από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα
Μερικά σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα συνδέονται με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του κόλπου, του πρωκτού και του ήπατος.

7 - Προστατευτείτε από τον ήλιο
Η ηλιακή ακτινοβολία συνδέεται με τον καρκίνο του δέρματος

Προληπτικός έλεγχος: Τα τέστ προληπτικού ελέγχου μπορούν να ανιχνεύσουν τον καρκίνο έγκαιρα, δηλ. όταν είναι ακόμα καλά αντιμετωπίσιμος. Σε κάποιες περιπτώσεις ένας έλεγχος μπορεί ακόμα και να προλάβει την εκδήλωση καρκίνου.
Μιλήστε με τους ειδικούς ιατρούς για τον προληπτικό έλεγχο του καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού, του καρκίνου του μαστού και του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Καρκίνος του Θυρεοειδούς.

Καρκίνος Θυρεοειδούς

Είναι μια πάθηση που συμβαίνει σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό σε γυναίκες απ'ότι σε άνδρες και πολυ μεγάλη σημασία έχει η γρήγορρη κα έγκαιρη διάγνωση.

Είπαμε πως συχνά πυκνά θα παρουσιάζουμε ανάλογα θέματα , τα οποία θα τα έχουμε διασταυρώσει και ερευνησει και θα είναι είναι πολύ χρήσιμα σε πολλές απο εσάς.

Αν και η οζώδης θυρεοειδική νόσος είναι εξαιρετικά συχνή ο καρκίνος του θυρεοειδούς, που κλινικά αναγνωρίζεται σε ποσοστό λιγότερο του 1-2% των κακοηθών νοσημάτων, με την ετήσια επίπτωση να διαφέρει στις διάφορες γεωγραφικές περιοχές του κόσμου και να κυμαίνεται από 0.5 –10 ανά 100.000 κατοίκους2.

Παρουσιάζεται με την ίδια συχνότητα με το πολλαπλούν μυέλωμα με διπλάσια του Hodgkin λεμφώματος και συγκρίσιμη συχνότητα με τον καρκίνο οισοφάγου, λάρυγγα, στόματος, τραχήλου της μήτρας3


Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ο συχνότερος καρκίνος των ενδοκρινών αδένων, αποτελεί το 90% αυτών και του αναλογεί το μεγαλύτερο ποσοστό θνητότητας (64%) απ΄ ότι οι άλλοι μαζί ενδοκρινικοί καρκίνοι.

Θεραπεύεται σε μεγάλο ποσοστό (στο 85% ασθενών 5ετής επιβίωσης) και γι’ αυτό είναι πολύ σημαντική η πρώιμη διάγνωση.


Ο διαχωρισμός των κακοηθών από τους καλοήθεις όγκους του θυρεοειδούς είναι ένα πρόβλημα της καθημερινής ιατρικής πράξης διότι ενώ οι καλοήθεις όζοι είναι συχνοί (60% σε γυναίκες άνω των 60 ετών), το ποσοστό της κακοήθειας είναι περίπου 5%.


Από τα κακοήθη νεοπλάσματα του θυρεοειδούς το 60-80% θα είναι θηλώδη, 10-30% θυλακιώδη, μυελοειδή 5-10%, αναπλαστικοί 5%.


Κάθε τύπος διαφέρει στην εξελικτική του πορεία και την πιθανότητα υποτροπών και μεταστάσεων.

Τα μικροκαρκινώματα του θυρεοειδούς είναι λιγότερο από 1cm σε μέγεθος στην διάμετρο και είναι συχνότερα από τους κλινικούς καρκίνους του θυρεοειδούς.

Τυχαία ευρήματα σε βιοψίες θυρεοειδών είναι, συνήθως θηλώδης καρκίνοι ιστολογικά, δεν παρουσιάζουν διαφορά στην επίπτωση στα δύο φύλα ενώ αυξάνεται είτε οι ηλικιακές ομάδες μεγαλώνουν, είτε αναπτύσσονται σε νέα άτομα και υποστρέφουν ή δεν εξελίσσονται ποτέ σε κλινική νόσο. (Ebis A.J. Natural history of occult thyroid cancer. In: Radiation-Associated Thyroid Carcinoma. De Groot LJ ETA AL.1987, PP155-160.)


ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ


Διάφοροι πιθανοί αιτιολογικοί παράγοντες έχουν κατατεθεί ότι συμμετέχουν από επιδημιολογικές μελέτες, αλλά ο μόνος σαφώς αιτιολογικός είναι:


Ιστορικό ακτινοβολίας στην παιδική ηλικία

Ακτινοβολία στην παιδική ηλικία στην περιοχή του τραχήλου αυξάνει την πιθανότητα καρκίνου του θυρεοειδούς σε αυτά τα άτομα και προϋποθέτει την ύπαρξη γενετικής προδιάθεσης.

Ο θυρεοειδής αδένας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος στην έκθεση της ακτινοβολίας στην διάρκεια της παιδικής ηλικίας.


Προϋπάρχουσα θυρεοειδική νόσος

Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι πολλές φορές καλοήθης θυρεοειδική νόσος προϋπάρχει της αναπτύξεως της κακοήθειας. Η συσχέτιση αυτή μπορεί να σημαίνει κοινό αιτιοπαθογενετικό μηχανισμό, αν και συνήθως η καλοήθης διαταραχή οδηγεί στην διάγνωση της κακοήθειας.

Κακοήθεις όγκοι ανευρίσκονται πιο συχνά σε ασθενείς με νόσο Grave’s (και συνύπαρξη ψυχρών όζων), ενώ η θυρεοειδίτιδα Hashimoto συνοδεύεται με αυξημένη πιθανότητα συσχέτισης με λέμφωμα.

Κληρονομικό Ιστορικό

Σπάνια οικογενή σύνδρομα συσχετίζονται με αυξημένη επίπτωση θυρεοειδικών όζων και καρκίνων. Ασθενείς με σύνδρομο Gardner’s με οικογενή αδενωματώδη πολυποδιάση του κόλου έχουν 100 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς από ότι ο γενικός πληθυσμός το ίδιο και σε ασθενείς με σύνδρομο Gawden (πολλαπλά αμαρτώματα).

Τέλος κληρονομείται ο μυελοειδής καρκίνος του θυρεοειδούς σε ασθενείς με ΜΕΝ-2. (Α-Β) (σύνδρ. πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας – 2)

Φύλο


Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι 2-4 φορές συχνότερος στις γυναίκες από ότι στους άνδρες. Όζοι του θυρεοειδούς είναι συχνότερα κακοήθεις στους άνδρες από ότι στις γυναίκες.

Το γεγονός της σχέσης των ορμονών του φύλου με τον καρκίνο του θυρεοειδούς όπως και γενικότερα με την οζώδη θυρεοειδική νόσο ενισχύεται από το γεγονός της παρατηρούμενης αύξησης της επίπτωσης τους κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η σχέση αυτή παραμένει ανεπιβεβαίωτη παρ΄ ότι συσχετίσεις έχουν αναφερθεί με τις πολύτοκους, αποβολές, υπογονιμότητα, καρκίνο του μαστού (πιθανός κοινός αιτιολογικός παράγων).

Ηλικία


Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι σπάνιος στα παιδιά και σε ηλικία κάτω των 16 με ετήσια επίπτωση 0.02-0.3 / 100.000 παιδιά.

Στις γυναίκες αυξάνει από 16-40 και εν συνεχεία παρουσιάζει ύφεση ενώ στους άνδρες στην ίδια ηλικία αυξάνει από 75-79 ετών, η επίπτωση είναι ίδια και στα δύο φύλα. Η μέση ηλικία διάγνωσης είναι από 45-50 ετών. Η κακοήθεια στους άνδρες είναι συχνότερη άνω των 60 ετών.

Βάρος

Αύξηση του βάρους συσχετίζεται με αυξημένη επίπτωση του καρκίνου του θυρεοειδούς.

Ιωδιούχα

Αυξημένη αναφέρεται, η επίπτωση σε περιοχές ιωδοπενίας, όπου η ενδημική βρογχοκήλη παρουσιάζει αυξημένη εμφάνιση με κυρίως να επικρατούν οι θυλακιώδεις και οι αναπλαστικοί καρκίνοι σε αντίθεση με τα θηλώδη που επικρατούν σε ιωδοεπαρκείς περιοχές και πιθανώς σε ιωδουπερεπαρκείς.

Εθνικές διαφορές - Φυλή

Η διαφορετική επίπτωση του καρκίνου του θυρεοειδούς σε διαφορετικές εθνότητες οδηγεί στην μελέτη του παθογενετικού ρόλου γενετικών, περιβαλλοντικών, διαιτητικών και των συνδυασμό τους. Η επίπτωση των καρκίνων του θυρεοειδούς στην Χαβάη είναι η μεγαλύτερη στο κόσμο, και αυξημένη η επίπτωση σε κάθε φυλή στην Χαβάη απ΄ ότι στην χώρα καταγωγής της.

Είναι πιο συχνός στους αρένες Κινέζους στις Φιλιππινέζες , στις Η.Π.Α είναι πιο συχνός στους Καυκάσιους, ενώ η επίπτωση στους Κινέζους στις Η.Π.Α είναι μεγαλύτερος από ότι στην Κίνα.

Προγνωστικοί Παράγοντες


Επειδή κάποιος έχει καρκίνο του θυρεοειδούς αυτό δεν σημαίνει ότι θα πεθάνει απ΄ αυτόν. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς θεραπεύεται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων του. Αυτό οδηγεί στην ανάπτυξη λίστας προγνωστικών παραγόντων για την πρόβλεψη της συμπεριφοράς, της επιθετικότητας, της πιθανότητας των υποτροπών της θνητότητας από την νόσο αυτή.

Αυτό περιλαμβάνει την ηλικία της έναρξης της νόσου, το μέγεθος του όγκου, την ιστολογική κατάταξη, το φύλο, τις μεταστάσεις στους επιχώριους λεμφαδένες, την έκταση της νόσου, την μεταστατική νόσο.

Όλες αυτές οι μελέτες καταλήγουν ότι η μεγάλη ηλικία, μεγάλο μέγεθος του όγκου με διήθηση τους κάψας και μεταστατική νόσο, έχει χειρότερη πρόγνωση.

Αρνητική πρόγνωση

· Παρουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων σε οποιαδήποτε ηλικία

· Άνδρες μεγαλύτεροι των 40 ετών και γυναίκες άνω των 50 ετών

· Θηλώδης καρκίνος με διήθηση πέραν της κάψας του θυρεοειδούς

· Θυλακιώδη με σημαντική διήθησης της κάψας του

· Μέγεθος του όγκου άνω των 5 εκατοστών



Ευνοϊκή πρόγνωση

· Άνδρες κάτω των 40 ετών και γυναίκες κάτω των 50 ετών

· Ασθενείς μεγαλύτεροι σε ηλικία με πρωτοπαθή όγκο μικρότερο των 5 εκατ. χωρίς διήθηση της κάψας.


Α. Παράγοντες σχετιζόμενοι με τον ασθενή

1. Ηλικία (>40 ετών)
2. Φύλλο (άρρενες)
3. Οικογενειακό ιστορικό (οικογένεια θηλώδη Ca θυρεοειδούς ) (PTC)

B. Παράγοντες σχετιζόμενοι με την ιστολογική διάγνωση

1. Υπότυποι θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς (PTC): Με υψηλά (tall) και κυλινδρικά (colummar) κύτταρα, ενώ ενδιάμεση πρόγνωση εμφανίζουν τα PTC διάχυτου σκληρυντιικού τύπου.
2. Υπότυποι θυλακιώδους τύπου Ca θυρεοειδούς (FTC): Το ευρέως διηθητικό (widely invasive) και το χαμηλής διαφοροποίησης FTC (συμπαγές, δοκιδώδες ή νησιδιακό).
3. Παρουσία μικροεστιών με αδιαφοροποίητα κύτταρα σε διαφοροποιημένο FTC: πρέπει να οδηγεί στην αντιμετώπιση του όγκου σαν αδιαφοροποίητο καρκίνο.
4. Ο βαθμός κυτταρικής διαφοροποίησης: Βασιζόμενος σε πυρηνικά και κυτταροπλασματικά χαρακτηρισικά καθώς και στον αριθμό των μιτώσεων και στην DNA –πλοειδία.

Γ. Παράγοντες σχετιζόμενοι με τον όγκο

1. Μέγεθος του όγκου: Όσο μεγαλύτερο τόσο χειρότερη πρόγνωση. Αντίθετα τα μικροκαρκινώματα <1cm έχουν εξαιρετική πρόγνωση.
2. Ο αριθμός των εστιών: Πολυεστιακά (συχνά στα PTC σπάνια στα FTC3. Εξωθυρεοειδική επέκταση του όγκου: 8-32% στα PTC συχνά στα FTC
4. Λεμφαδενικές μεταστάσεις: Πολύ συχνές στα PTC πιο σπάνιες στα FTC. Συνιστάται ο εξ΄ αρχής λεμφαδενικός καθαρισμός τουλάχιστον του κεντρικού διαμερίσματος του τραχήλου σε όλα τα PTC.
5. Απομακρυσμένες μεταστάσεις: Ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες στα FTCWI και στα χαμηλής διαφοροποίησης FTC, οριστικές, το μεγάλο μέγεθος και η απώλεια ικανότητας πρόσληψης 131 Ι.
6. Μοριακοί παράγοντες : Απώλεια ή υπερέκφραση τέτοιων παραγόντων παρατηρούνται σε χαμηλής διαφοροποίησης καρκινώματα.

Δ. Παράγοντες σχετιζόμενοι με την θεραπεία

α) Ανεπαρκής αρχική χειρουργική αντιμετώπιση
β) Η μη καταστροφή των μετεγχειρητικών υπολειμμάτων με 131Ι.


ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ


Ο καρκίνος του θυρεοειδούς εμφανίζεται στους περισσότερους ασθενείς με διόγκωση του θυρεοειδούς ή την παρουσία όζων που αποκαλύπτονται από τον ίδιο τον ασθενή, είτε από το γιατρό του (>1,5 όζοι ψηλαφητοί, ανάλογα με την κατατομή του ασθενούς) ή σε τυχαίο απεικονιστικό έλεγχο στην περιοχή του τραχήλου ή στον έλεγχο για καλοήθη νόσο του θυρεοειδούς.

Στη διαφορική διάγνωση της θυρεοειδικής νεοπλασίας περιλαμβάνει ατομικό ιστορικό, ιστορικό ακτινοβολίας, κληρονομικό – οικογενειακό ιστορικού θηλώδους μυελοειδούς, φαιοχρωματοκκύτωματος, υπερπαραθυρεοειδισμού.

Είναι όγκοι ταχεία αναπτυσσόμενοι σκληροί με ανώμαλη παρυφή συμφύονται στους γύρω ιστούς, μπορεί να είναι επώδυνοι στην ψηλάφηση με συνοδό λεμφαδενοπάθεα, δυσκαταποσία, δύσπνοια και βράγχος φωνής.


ΒΙΟΧΗΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

Ο βιοχημικός έλεγχος περιλαμβάνει μέτρηση των Τ3, Τ4 και TSH ορού είναι απαραίτητος έλεγχος της θυρεοειδικής λειτουργίας.Κλινικά και βιοχημικά η λειτουργία του θυρεοειδούς παραμένει σε φυσιολογικά επίπεδα. Σπανίως θυλακιώδη ή και με μεταστάσεις παρουσιάζονται με κλινική
εικόνα Υπερθυρεοειδισμού.

Η μέτρηση των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων είναι χρήσιμη για την διαφορική διάγνωση ή την συνύπαρξη με αυτοάνοση θυρεοειδική νόσο.

Η μέτρηση της θυρεοσφαιρίνης δεν είναι δείκτης καρκίνου, γίνεται όμως ο αποκλειστικός δείκτης μόνο μετά την χειρουργική εξαίρεση του καρκίνου του θυρεοειδούς. Αντίθετα η μέτρηση της καλσιτονίνης σε ασθενείς με όζους του θυρεοειδούς επιτρέπει την προεγχειρητική διάγνωση του μυελοειδούς καρκίνου του θυρεοειδούς, σε ποσοστό 1:200 διερεύνηση όζων θυρεοειδούς.

Το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς είναι η πρώτη εξέταση στην κλινική αξιολόγηση του θυρεοειδούς. Έχει ευαισθησία στην απεικόνιση συμπαγών μεγέθους 3mm και κυστικών 2mm.

Το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς με Τc99 και γ-camera ή Ι131 είναι απαραίτητο όταν η TSH είναι χαμηλή για τον έλεγχο της λειτουργικής δραστηριότητας όζων ή πολυοζώδης βρογχοκήλης για την αποκάλυψη της αυτονομίας τους.

Σπινθηρογραφικά ένας όζος θυρεοειδούς μπορεί να είναι θερμός (λειτουργικός όζος) ή ψυχρός (μη λειτουργικός) και το σπινθηρογράφημα είναι διαγνωστικό μόνο για τη λειτουργική δραστηριότητα του όζου όχι για την φύση του.
Όζοι υπόηχοι με απουσία άλω, ανώμαλη παρυφή, αποτιτανώσεις και υπεραγγείωση στο Doppler συνήθως είναι κακοήθεις ενώ αμιγώς κυστικοί σπάνια είναι, οι υπέρηχοι όζοι είναι καλοήθεις χωρίς ναι αποκλείεται το αντίθετο.

Το υπερηχογράφημα διερευνά την λεμφαδενική διήθηση και την επέκταση της νόσου ενώ σήμερα με την υπερηχογραφική κατεύθυνση η παρακέντηση των όζων διευκολύνεται όταν δεν είναι ψηλαφητοί.


H ακτινογραφία τραχήλου – θώρακος μας πληροφορεί για την έκταση της νόσου και την ύπαρξη απόφραξης της τραχείας.Η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία για την επέκταση στο μεσοθωράκιο και Σπιρομέτρηση πιθανή αποφρακτική πνευμονοπάθεια.

Η παρακέντηση δια λεπτής βελόνης (FNA) έχει ευαισθησία στην διάγνωση που φτάνει το 95% και θεωρείται η αποτελεσματικότερη εξέταση από όλες τις διαγνωστικές τεχνικές για την διαφορική διάγνωση των όζων. Η εφαρμογή της παρακέντηση μειώνει τις χειρουργικές επεμβάσεις από 35-75% ενώ αυξήθηκε 2-3 φορές το ποσοστό των προδιαγνωσμένων καρκίνων του θυρεοειδούς που στέλνονται για θυρεοειδεκτομή.

Ποιοι όζοι θα πρέπει να παρακεντώνται, θεωρητικά όλοι. Ωστόσο οι κυστικοί παρακεντώνται για θεραπευτικούς λόγους (εκκενωτική παρακέντηση).

Η μέθοδος είναι εύκολη, ανεκτή και μπορεί να επαναλαμβάνεται, επιπλοκές είναι σπάνιες και κυρίως είναι αιματώματα της περιοχής.

Τα μικροοζίδια εφ΄ όσον δεν παρουσιάζουν υπερηχογραφικά στοιχεία όπως ασαφή όρια, απουσία περιφερικής άλω, μικροασβεστώσεις - υπεραγγείωση σε ασθενείς χωρίς οικογενειακό ιστορικό θα πρέπει να παρακολουθούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα υπερηχογραφικά.

Eφόσον τεθεί η διάγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς οι αρχικοί θεραπευτικοί χειρισμοί περιλαμβάνουν χειρουργική αφαίρεση (ολική θυρεοειδεκτομή), θεραπευτική χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου και αγωγή αναστολής με θυροξίνη.

ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Έλεγχος της θυρεοειδικής λειτουργίας, αλλεργιών σε ασθενείς με βράγχος φωνής λαρυγγοσκόπηση, και, διακοπή αγγειοδιασταλτικών – ασπιρίνης, έλεγχος επιπέδων ασβεστίου, εφ΄ όσον ο ασθενής έχει μυελοειδές να αποκλεισθεί η συνύπαρξη συνοδών νόσων ως μέλος του συνδρόμου πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας, και συμπεριλαμβάνει την συνύπαρξη με φαιοχρωμοκύττωμα ή και Υπερπαραθυρεοειδισμό, αποφυγή ιωδιούχων (καλύτερη δυνατότητα δράσεως του θεραπευτικού Ραδιενεργού Ιωδίου. Ενημέρωση του ασθενούς για το είδος και την έκταση της θυρεοειδεκτομής και γιατί την εφ΄ όρου ζωής λήψη αγωγής με θυροξίνη την αναγκαιότητα της λήψης Ραδιενεργού Ι131, και τον συχνό έλεγχο και την παρακολούθηση σε συχνά χρονικά διαστήματα.

ΘΥΡΕΟΕΙΔΕΚΤΟΜΗ

Η έκταση της θυρεοειδεκτομής παραμένει αμφιλεγόμενο αν και οι περισσότεροι κλινικοί γιατροί συνιστούν σχεδόν ολική ή ολική θυρεοειδεκτομή για όλους του καρκίνους του θυρεοειδούς.

Η χειρουργική αντιμετώπιση του θηλώδους και του θυλακιώδους καρκίνου περιλαμβάνει την χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς και των λεμφαδένων.

Μετά την θυρεοειδεκτομή οι περισσότεροι ασθενείς θα υποβληθούν σε αγωγή με ραδιενεργό Ι131 με σκοπό την εκρίζωση των υπολειμμάτων του φυσιολογικού και του νεοπλασματικού ιστού.

Η ολική θυρεοειδεκτομή αυξάνει την ευαισθησία των διαγνωστικών χειρισμών με χορήγηση Ραδιενεργού Ι 131 και τη θεραπεία εκρίζωσης και σαφώς αυξάνει τα ποσοστά επιβίωσης.

Η χορήγηση Ραδιενεργού Ι131 είτε για θεραπευτικούς ή διαγνωστικούς γίνεται σε φάση Υποθυρεοειδισμού ή προς αποφυγή των υποθυρεοειδικών συμπτωμάτων στην συγχορήγησή του με ανασυνδυασμένη TSH (THYROGEN).

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ

Μετά την αρχική θεραπεία, (θυρεοειδεκτομή – χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου) η παρακολούθηση περιλαμβάνει την διατήρηση τους ασθενούς σε επαρκή αγωγή με θυρεοειδικές ορμόνες, αγωγή αναστολής και στην παρακολούθηση της παραθορμόνης ή την υποτροπή του καρκίνου του θυρεοειδούς. Η παρουσία της υποτροπής της νόσου αποκαλύπτεται με το συνδυασμένο έλεγχο των επιπέδων θυρεοσφαιρίνης , (παρουσία ή όχι αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων), υπερηχογράφημα τραχήλου και ολόσωμο σπινθηρογράφημα – πρόσληψη Ι131.

Οι υποτροπές συνήθως ελέγχονται τα πρώτα χρόνια της παρακολούθησης αλλά και αργότερα. Παρακολούθηση ως εκ τούτου είναι απαραίτητη στον ασθενή δια βίου.
Τοπικές ή απομακρυσμένες μεταστάσεις συμβαίνουν 5-20 % των ασθενών ενώ απομακρυσμένες μεταστάσεις στους πνεύμονες και οστά (10%) των ασθενών με θηλώδες ή θυλακιώδες, οι μισές υπήρχαν από την αρχή της διάγνωσης.

ΟΡΜΟΝΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Υπάρχει απόλυτη συμφωνία ότι οι ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς θα πρέπει να λαμβάνουν αγωγή με θυρεοειδικές ορμόνες (θυροξίνη) εφ΄ όρου ζωής για δύο λόγους: Υποκατάσταση του μετά θυρεοειδεκτομή υποθυρεοειδισμού και την αναστολή της ανάπτυξης προϋπάρχουσας ή υποτροπή της νεοπλασματικής νόσου, αναστέλλοντας την TSH. Έτσι η θεραπεία με την θυροξίνη σαν θεραπεία υποκατάστασης και σαν θεραπεία αναστολής της TSH.

Η TSH (η υποφυσιακή θυρεότροπος ορμόνη) είναι ο κύριος παράγων ρύθμισης της ανάπτυξης και της διαφοροποίησης των φυσιολογικών θυρεοειδικών κυττάρων, στις λειτουργίες του που περιλαμβάνει την πρόσληψη ιωδίου, την σύνθεση της θυρεοσφαιρίνης και την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών.
Η διαφοροποίηση του φυσιολογικού θυρεοειδικού κυττάρου εξαρτάται από την TSH. Οι μεταστάσεις από τον διαφοροποιημένο καρκίνο του θυρεοειδούς διατηρούν κάποιες φυσιολογικές βιολογικές λειτουργίες του φυσιολογικού κυττάρου, όπως η πρόσληψη ιωδίου, η σύνθεση θυρεοσφαιρίνης και η έκκριση της και σπάνια η σύνθεση των θυρεοειδικών ορμονών

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

LESBIAN ON ECSTASY

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΟΥ .
ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΙΣ LESBIAN ON ECSTASY

ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΗ!!!!!!


Ενδιαφέροντα νέα μας έρχονται απο την Αυστραλία. Η μεγάλη ντίβα της ποπ Kylie Minoge δήλωσε πρόσφατα πως την ελκύουν οι γυναίκες αν και δεν έχει κάνει τίποτα με καμία γυναίκα μέχρι στιγμής. Ενδιαφέρεται όλο και πιο έντονα όμως τον τελευταίο καιρό και απ' ότι άφησε να εννοειθεί ψάχνει...........
Ακόμη μια διάσημη ψάχνει εισητήριο για τον όμορφο και περιπετειώδη «ΛΕΣΒΙΑΚΟ ΚΟΣΜΟ» μας.
ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΗ !!!!!!!!!!!

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ - ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Έτσι για να ευθυμήσουμε λίγο ....
Είχα μια καταπληκτική κουβέντα με έναν πάρα πολυ καλό μου φίλο και μετά απο πολύ ώρα έφτασε να παραδεχτεί την ανωτερότητα των «Λεσβιών» σεξουαλικά καθ' ότι κατέληξε βασιζόμενος στην απλή «αντρική λογική» οτι οι λεσβίες αποτελούν φαντασίωση των straight ανδρών ενώ οι gay άνδρες δεν αποτελούν σε καμμία περίπτωση φαντασίωση των γυναικών που είναι straight.
Λέτε να έχει δίκιο;

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

ΣΕΡΙΛ ΣΟΥΠΣ


Στις Εσπερίδες θα αγωνίζεται πλέον, ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του
αμερικανικού μπάσκετ. Η Σέριλ Σουπς συμφώνησε να έρθει στην Ελλάδα για
λογαριασμό των κυπελλούχων Ελλάδος, μετά τη ξαφνική απόφαση της Λίντσεϊ
Ουίσντομ Χίλτον να πλαισιώσει τον πάγκο του Περντιού ως βοηθός προπονητή.
Η Σουπς γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου του 1971 καιέχει κερδίσει πέραν της
παγκόσμιας αναγνωσιμότητας (είναι η πρώτη γυναίκα που πήρε το όνομά της
αθλητικό παπούτσι γνωστής εταιρείας), τρία χρυσά ολυμπιακά μετάλλια με την
Εθνική των ΗΠΑ (1996-2000-2004), οδήγησε τις Χιούστον Κόμετς μαζί με τις
Σίνθια Κούπερ και Τίνα Τόμπσον σε τέσσερις σερί κατακτήσεις του τίτλου στο
WNBA (δυναστεία 1997-2000).
Ακόμη αναδείχθηκε Παίκτρια της χρονιάς στο WNBA το 2002, τρεις φορές
κορυφαία αμυντικός στην ίδια διοργάνωση (2000-2002-2003) και MVP της
κανονικής περιόδου (2000, 2002 , 2003). Πρόκειται για μία παίκτρια-θρύλο
του γυναικείου μπάσκετ, που θα μας κάνει τη τιμή να αγωνιστεί μετά το
ρωσικό πρωτάθλημα όπου φόρεσε τη φανέλα της Σαμάρα και στην ελληνική Α1
Γυναικών.
Η Σέριλ Σουπς έχει παραδεχθεί ότι είναι ΛΕΣΒΙΑ και μένει μόνιμα με τη
προπονήτρια της, από τους Χιούστον Κόμετς, Αλίσα Σκοτ!!!! Θα μας πείτε, που
το κακό! Η γυναίκα έχει ένα γιο, τον Τζόρνταν, 13 χρονών σήμερα, καρπό του
έρωτα της με τον σύντροφο της από το σχολείο, τον οποίο παντρεύτηκε το 1995
και χώρισε το 1999. Τον Οκτώβριο του 2005 όμως, δέκα χρόνια μετά το γάμο
της, παραδέχτηκε ότι είναι ομοφυλόφιλη και της αρέσουν οι… συμπαίκτριες
της!
«Ελπίζω να μην αλλάξει κάτι στο τρόπο που με βλέπουν οι συμπατριώτες μου.
Δεν ευθύνομαι εγώ για το ποιον ερωτεύομαι. Ερωτεύτηκα την Αλίσα χωρίς καν
να το καταλάβω. Και είμαι ειλικρινής σε αυτό και απόλυτη στο ότι δεν
ελέγχουμε τα συναισθήματα μας. Ερωτευόμαστε όποιον μας κάνει «κλικ» και η
Αλίσα είναι ο άνθρωπος μου». Αυτά τα λόγια χρησιμοποιεί έκτοτε κάθε φορά
που τη ρωτούν για τις ερωτικές της προτιμήσεις με το ίδιο φύλο.

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

ΛΕΣΒΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

Αγαπητές μου φίλες διάβασα στο sapphorg.net κάποια πράγματα που «υποτίθεται» οτι αυτό το δίκτυο θέτει σχετικά με την υγεία των λεσβιών κ.λ.π.
Ως λεσβία, επιστήμονας και άνθρωπος τα όσα αναφέρει το εν λόγω άρθρο τα θεωρώ απαράδεκτα και επιεικώς αθλιότητες.
Αγαπητή μου κυρία ή κυρίες (δεν ξέρω ποιές έχουν αυτό το site και δεν με ενδιαφέρει να μάθω στα αλήθεια) το ότι κάποιος ή κάποια επιλέγει συγκεκριμένο τρόπο σεξουαλικής έκφρασης δεν τον διαχωρίζει απο τους υπόλοιπους ανθρώπους , ούτε ως προς τις ανάγκες του για περίθαλψη, ούτε ως προς την συνύπαρξη του με τους υπολοίπους και πόσο δέ μάλλον αναφορικά με την σχέση του με το σύστημα υγείας και τους επαγγελματίες υγείας.
Ζούμε σε μια εποχή , όπου τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά . Η κοινωνία μας αν και ανοιχτά, δεν αποδέχεται το λεσβιακό τρόπο ζωής , εν τούτοις ούτε τον κατακρίνει ούτε και τον επικρίνει και αν ψάξουμε βαθύτερα , όλοι οι συνάνθρωποι γνωρίζουν πλέον πως υπάρχουν ομοφυλόφιλοι και το μόνο που επι της ουσίας που ίσως να τους απασχολεί είναι το κατα πόσο είναι σε θέση οι ίδιοι να αποδεχτούν έναν ομοφυλόφιλο στον κύκλο τους ή όχι.
Είναι δυνατόν σήμερα που οι ομοφυλόφιλοι αρχίζουν και γνωστοποιούν με περισσότερη άνεση την σεξουαλική τους ταυτότητα , σήμερα που πολλοί απο μάς κατέχουμε σημαντικές θέσεις σε όλα τα κοινωνικά και επαγγελματικά πόστα να μιλούμε για φιλικές κλινικές και φιλικούς γιατρούς ή γιατρίνες.
Ο γιατρός είναι γιατρός και έχει έναν συγκεκριμένο ρόλο να επιτελέσει και πιστέψτε με δεν τον ενδιαφέρει αν έχει απέναντι του μια straight ή μια λεσβία. Ο γιατρός σε κάθε περίπτωση απέναντι του έχει έναν άνθρωπο και δυνητικό ασθενή.
Αυτό ισχύει σήμερα και θα συνεχίσει να ισχύει εσαεί.
Τι πάει να πει δεν μας ενημερώνουν ; Δηλαδή εμείς ως λεσβίες έχουμε διαφορετικό οργανισμό και κινδυνεύουμε λιγότερο ή περισσότερο απο μια ασθένεια; Οι τρόποι πρόληψης σεξουαλικώς μεταδιδομένων ασθενειών είναι κοινοί για όλους !!!
Δεν υπάρχει διαφορά αγαπητές μου φίλες!!
Το ότι λόγω σεξουαλικής ζωής πρέπει να είμαστε περισσότερο ευαισθητοποιημένες , αυτό δεν μας τοποθετεί στην κατογορία των προβληματικών και των αδικημένων.
Αν πρέπει να δώσουμε μια μάχη , αυτή η μάχη είναι σήμερα κιόλας , να προσπάθησουμε να αποβάλλουμε απο επάνω μας συμπλέγματα και κομπλεξισμούς, να διεκδικήσουμε αυτό που μας έχει δοθεί και δίνεται σε όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως , δημόσια υγεία και να μιλάμε θαρρετά στους γιατρούς μας.
Ούτε να ψάχνουμε φιλικές κλινικές , ούτε φιλικές γιατρίνες.
Να σταματήσει άμεσα αυτό το ηλίθιο δίλλημα , η υγεία μας είναι πολύ σημαντικό πράγμα για να μπαίνει σε παιχνίδια πολιτικής και να το διαπραγματεύονται άνθρωποι που έχουν κόμπλεξ με αυτό που είναι !!!!
Πολύ νευρίασα σήμερα και με συγχωρείται που αναγκάστηκα να είμαι λίγο επιθετική με κάποιες απο εμας.
Αν θέλουμε η κοινωνία μας να αλλάξει νοοτροπία πρέπει πρώτα εμείς οι ίδιες να αλλάξουμε νοοτροπία. Αν θέλουμε να μας αποδεκτέί το κοινωνικό σύνολο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποκοπούμε απο αυτό , αλλά να μείνουμε εντός του και να δώσουμε την μάχη .
Δεν μας στέλνει κανείς πάντως στην εξορία επειδή είμαστε λεσβίες!!!!
Μην θέτουμε εμείς εαυτούς σε εξορία!!!!
Αυτά για σήμερα φιλιά σε όλες

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

ΤΖΟΥΛΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΤΟΥ-ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΘΗΛΥΚΟ!!!!!


Πολύ θα ήθελα να περάσω ένα βράδυ μαζί της. Λεσβιακές τάσεις μποεί να μην έχει εκδηλώσει αλλά είναι μια απο τις κρυφές μου επιθυμίες να μπορούσα να την κάνω να τις εκδηλώσει.

Απλά απολαύστε την.....

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Πριν απο λίγες ημέρες διάβασα ένα πάρα πολύ ωραίο άρθρο σχετικά με την ομοφυλοφιλία και με τον τρόπο με τον οποίο η επιστήμη της ψυχολογίας την αντιμετωπίζει σήμερα.
Επειδή ή έγκυρη ενημέρωση είναι και ένας απο τους στόχους του μπλογκ μας, συχνά πυκνά θα έχετε την ευκαρία να διαβάζετε ανάλογα άρθρα:

Η ομοφυλοφιλία είναι μια συμπεριφορά που έχει γίνει αντικείμενο μεγάλης διαμάχης κατά τη διάρκεια σχεδόν όλου του περασμένου αιώνα έως και σήμερα. Ίσως γιατί -όπως κάθε αποκλίνουσα συμπεριφορά- έχει το στοιχείο του ξένου, του διαφορετικού, του “άλλου” που αυτόματα ταυτίζεται με την απειλή και τον κίνδυνο. Τα τελευταία χρόνια η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την φύση της ομοφυλοφιλίας. Γεννιόμαστε ομοφυλόφιλοι ή γινόμαστε; Προσωπικά δεν μπορώ να κατανοήσω τον λόγο που υπάρχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον -δεν αναφέρομαι στο επιστημονικό ενδιαφέρον- για τα αίτια της ομοφυλοφιλίας. Όπως και να έχει αυτή παραμένει μια κατάσταση, μια ροπή, μια επιλογή ή μια ανάγκη ενός ανθρώπου και άσχετα από το που πηγάζει είναι ευθύνη όλων μας να την σεβαστούμε.
Σε αυτό το post δεν θα εστιάσω στις έρευνες που γίνονται γύρω από τα αίτια της ομοφυλοφιλίας, αλλά στην σχέση αυτής της αποκλίνουσας σεξουαλικής συμπεριφοράς με την Ψυχολογία.
Πριν ξεκινήσουμε όμως θα ήταν χρήσιμο, όπως πάντα, να δώσουμε έναν ορισμό στον όρο που μας ενδιαφέρει. Πως ορίζεται η ομοφυλοφιλία; Καταρχήν η λέξη προφανώς και είναι ελληνική και προέρχεται από την σύνθεση τριών λέξεων: “όμοιος”, “φύλο” και “φίλος”. Κυριολεκτικά λοιπόν σημαίνει “αυτός που είναι φίλος του ίδιου φύλου”. Για μια ακόμη φορά όμως (όπως είχαμε αναφέρει και στην περίπτωση της “παιδοφιλίας”), η λέξη “φίλος” δεν νοείται με την έννοια που την χρησιμοποιούμε σήμερα, αλλά με την έννοια του “εραστής”. Οπότε φτάνουμε και στον τελικό ορισμό της ομοφυλοφιλίας η οποία ορίζεται ως την σεξουαλική έλξη ή συμπεριφορά ενός ατόμου που έχει ως αποδέκτη άτομο του ίδιου φύλου. Δύο σημαντικές διευκρινήσεις είναι πως:
α) Μιλάμε όχι μόνο για συμπεριφορά, αλλά ακόμη και για σεξουαλική έλξη, αλλά…
β) Για να χαρακτηριστεί κάποιος ως ομοφυλόφιλος θα πρέπει να έχει συνεχιζόμενες τέτοιου είδους συμπεριφορές (ή σκέψεις/ορμές στην περίπτωση της έλξης). Οπότε ο φόβος των περισσοτέρων (ανδρών κυρίως) ότι αν τυχόν τους περάσει από το μυαλό η παραμικρή ομοφυλοφιλική σκέψη/εικόνα, τότε αυτόματα αυτό σημαίνει ότι έχουν … αλλάξει σεξουαλική ταυτότητα(!), προφανώς και δεν στέκει.
γ) Παρόλο που μας ενδιαφέρει η ανθρώπινη σεξουαλική δραστηριότητα, ωστόσο είναι χρήσιμο να πούμε πως η ομοφυλοφιλία συναντάται γενικότερα στο ζωικό βασίλειο. Πολλοί μάλιστα πιστεύουν ότι η ομοφυλοφιλία αποτελεί εξελικτικό μηχανισμό του ανθρώπινου είδους (έλεγχος της υπεργεννητικότητας).
Φυσικά η έντονη σχέση που είχε η επιστήμη και η θρησκεία είχε αφήσει τα σημάδια της πάνω στο θέμα της ομοφυλοφιλίας, αφού από αμαρτία σε θρησκευτικό επίπεδο, η ομοφυλοφιλία μεταφράστηκε αυτόματα σε παθολογία, σε ιατρικό (και αργότερα ψυχιατρικό) επίπεδο. Αυτή η ρετσινιά έμελλε να ακολουθεί τους ομοφυλόφιλους τουλάχιστον ως τα τέλη του 19ου αιώνα, όπου άρχισαν σιγά-σιγά να ακούγονται και νέες -επιστημονικές και μη- απόψεις πάνω στο θέμα.

Ο Φρόιντ και η ομοφυλοφιλία

Από τους πρώτους που μίλησαν για την ομοφυλοφιλία ήταν και ο πατέρας της ψυχοδυναμικής θεωρίας, Σ. Φρόιντ. ο Φρόιντ πίστευε ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι έμφυτη, αλλά αποτελεί αποτέλεσμα συγκεκριμένων ψυχολογικών ενεργειών (φυσικά!) κατά την παιδική ηλικία. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την θεωρία του, ο καθοριστικός παράγοντας για να γίνει κάποιος ομοφυλόφιλος αποτελεί η “φάση πολύ ισχυρής αλλά σύντομης δυνατής συσχέτισης του παιδιού με κάποια γυναίκα”. Η γυναίκα αυτή προφανώς είναι η μητέρα του παιδιού ή οποιαδήποτε θηλυκή (-μητρική) φιγούρα ήταν παρούσα τόσο έντονα στην παιδική ηλικία του ατόμου. Ύστερα από αυτή τη φάση ενασχόλησης η κυρίαρχη θηλυκή φιγούρα χάνεται και μαζί με αυτή χάνεται και το Αντικείμενο του παιδιού. Έτσι – πάντα σύμφωνα με τον Φρόιντ- το Εγώ αντικειμενικοποιεί τον ίδιο του τον εαυτό μετατρέποντάς τον στην φιγούρα αυτή. Άλλος καθοριστικός παράγοντας είναι η έντονη απουσία του πατέρα η οποία σύμφωνα με τον Φρόιντ “δεν είναι απίθανο να οδηγήσει στην ίδια ψυχολογική αποτύπωση”.
Φυσικά ο Φρόιντ αναφέρθηκε κυρίως στην ανδρική ομοφυλοφιλία, αφήνοντας την εξήγηση της γυναικείας ομοφυλοφιλίας στην γενικότερη θεωρία του (η οποία φυσικά κρίνεται άκρως φαλλοκρατική και γι’ αυτό μερικοί μεταφροϋδικοί ψυχολόγοι προσπάθησαν να την αλλάξουν).
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί το βάθος που έδωσε ο Φρόιντ στην ομοφυλόφιλη σχέση, το οποίο είναι πρωτάκουστο ως σκέψη για πολλούς ακόμη και σήμερα, πόσο μάλλον 100 χρόνια πριν. Σύμφωνα λοιπόν με τον πατέρα της Ψυχανάλυσης, μια ομοφυλόφιλη σχέση δεν είναι απλά μια ερωτική επαφή μεταξύ δύο ανδρών με την οποία ικανοποιούν τις σεξουαλικές ορμές τους. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό, μιας και εμπλέκει μια βαθύτερη συναισθηματική και ψυχολογική σύνδεση των δύο ατόμων, όπως ακριβώς μιλάμε και για τις ετεροφυλόφιλες σχέσεις. Φυσικά η οπτική γωνία από την οποία έβλεπε τις ομοφυλόφιλες σχέσεις ήταν εντελώς διαφορετική από αυτήν των ετεροφυλόφιλων σχέσεων, αλλά σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι ο Φρόιντ εξέφρασε αρκετά προοδευτικές ιδέες για την εποχή του. Μάλιστα μερικοί μεταφροϋδικοί ψυχαναλυτές κατηγορήθηκαν για την αυστηρή, άδικη και ίσως και “αντιεπιστημονική” τους εμμονή εναντίον της ομοφυλοφιλίας. Ένα καλό παράδειγμα είναι ο δεύτερος πιο γνωστός ψυχοδυναμικός ψυχολόγος, ο Γιούνκ, ο οποίος σε αρκετά σημεία στα γραπτά του αφήνει να εννοηθεί ότι οι ομοφυλόφιλοι έχουν συγκεκριμένα αρνητικά χαρακτηριστικά λόγω ακριβώς της σεξουαλικής τους προτίμησης.
Όπως και να έχει οι ψυχοδυναμικοί ψυχολόγοι παραμένουν μέχρι και σήμερα το κύριο σώμα “κατηγόρων” εναντίον της ομοφυλοφιλίας.

Η ομοφυλοφιλία και ο Αμερικανικός Σύνδεσμος Ψυχιατρικής

Η ομοφυλοφιλία αρχικά είχε καταχωρηθεί ως ψυχική διαταραχή στο επίσημο διαγνωστικό εγχειρίδιο (DSM) του Αμερικανικού Συνδέσμου Ψυχιατρικής (APA). Χάρη όμως στα κινήματα υπέρ των ομοφυλοφίλων στα τέλη της δεκαετίας του 60′ και κατά τις αρχές της δεκαετίας του 70′, ο APA αναγκάστηκε αν αλλάξει τακτική, κάτω από την γενικότερη κοινωνική πίεση, αλλά και τις πολλές αντιδράσεις των μελών του. Έτσι, το DSM-ΙΙ κυκλοφόρησε μη έχοντας την ομοφυλοφιλία στις σεξουαλικές διαταραχές. Στη θέση της όμως μπήκε μια γενικότερη σεξουαλική διαταραχή, αυτή του “Διαταραγμένου Σεξουαλικού Προσανατολισμού” (Sexual Orientation Disturbance). Αυτό αποτέλεσε ένα ορόσημο για την αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας από την επίσημη ψυχιατρική, μιας και έθεσε τα θεμέλια για έναν νέο τρόπο σκέψης γύρω από αυτή την αποκλίνουσα συμπεριφορά.
Όμως λίγα χρόνια αργότερα -και συγκεκριμένα το 1980- η νέα έκδοση του DSM (η τρίτη) περιείχε μια νέα διαταραχή η οποία στιγμάτιζε για άλλη μια φορά την ομοφυλοφιλία. Η διαταραχή είχε την ονομασία “Εγω-δυστονική ομοφυλοφιλία” (ego-dystonic homosexuality) και τα χαρακτηριστικά της ήταν:
1)Επίμονη έλλειψη ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής διέγερσης την οποία ο ασθενής βιώνει ως εμπόδιο για την έναρξη ή την διατήρηση μιας επιθυμητής ετεροσεξουαλικής σχέσης.
2)Συνεχιζόμενο άγχος από την επίμονη, ανεπιθύμητη ομοφυλοφιλική σεξουαλική διέγερση.

Το πρόβλημα με την συγκεκριμένη διαταραχή δεν ήταν τα χαρακτηριστικά της, τα οποία πράγματι μπορούν να μεταφραστούν σε διαταραχή, αλλά με το γεγονός ότι η συγκεκριμένη διαταραχή αναφερόταν αποκλειστικά στους ομοφυλόφιλους. Δεν υπήρχε δηλαδή κάποια αντίστοιχη ψυχική διαταραχή για τις ανεπιθύμητες ετεροφυλόφιλες σχέσεις, υπονοώντας ότι αυτές δεν μπορούν να υπάρχουν, υπόθεση που πλέον έχει καταρριφθεί αν αναλογιστούμε τον μεγάλο αριθμό ατόμων με ομοφυλοφιλικές τάσεις που προσπαθούν να μείνουν σε μια ετεροφυλοφιλική σχέση λόγω κοινωνικής πίεσης.
Το οριστικό τέλος της διαταραχοποίησης της ομοφυλοφιλίας δόθηκε έξι χρόνια αργότερα, όταν με την ανανεωμένη τρίτη έκδοση του DSM ο APA αφαίρεσε εντελώς την ομοφυλοφιλία από τον κατάλογο των σεξουαλικών διαταραχών, αντικαθιστώντας την “εγω-δυστονική ομοφυλοφιλία” και πάλι με μια γενικότερη διαταραχή όπου το άτομο (ομοφυλόφιλο ή ετεροφυλόφιλο) νιώθει έντονο άγχος για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό.

Η ομοφυλοφιλία σήμερα

Σήμερα, μετά από πολλές παγκόσμιες προσπάθειες συζήτησης του θέματος και εξοικείωσης των κοινωνιών με την ομοφυλοφιλία, το στίγμα κατά της ομοφυλοφιλίας όσο πάει γίνεται και λιγότερο έντονο και σε μερικές χώρες της Δύσης τείνει να εκλείψει. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σε επαγγελματικό επίπεδο μεταξύ των θεραπευτών. Οι περισσότεροι πρακτικοί ψυχικής υγείας δεν θεωρούν σε καμία περίπτωση την ομοφυλοφιλία διαταραχή και τους ομοφυλόφιλους “ανώμαλους”. Φυσικά αυτό ισχύει κυρίως για τις δυτικού τύπου κοινωνίες, καθώς είναι δύσκολο να υπάρξουν στοιχεία για άλλες χώρες όπου η ομοφυλοφιλία (εκτός από ανωμαλία ή αμαρτία) θεωρείται και ποινικό αδίκημα το οποίο μπορεί να τιμωρηθεί μέχρι και με την θανατική ποινή! Είναι πρακτικά αδύνατο ένας λειτουργός ψυχικής υγείας να υπερασπιστεί ανοιχτά τους ομοφυλόφιλους, από τη στιγμή που η πράξη της ομοφυλοφιλίας ισοδυναμεί με έγκλημα.
Αυτό που έχει αλλάξει σήμερα στον τρόπο που οι επιστήμονες προσεγγίζουν το θέμα της ομοφυλοφιλίας είναι η μεγάλη γκάμα εργαλείων που έχουμε στην διάθεσή μας για να εξετάσουμε το φαινόμενο από πολλές διαφορετικές σκοπιές: ψυχικά αίτια, βιολογικά αίτια, κοινωνικά αίτια κτλ. Σε αυτό βοήθησε πολύ το κίνημα των προηγούμενων δεκαετιών το οποίο έδωσε την ευκαιρία στους ομοφυλόφιλους να βγουν προς τα έξω και να πάψουν να κρύβονται και να προσποιούνται, γεγονός που έκανε την πρόσβαση σε αυτές τις ομάδες πολύ ευκολότερη.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!

Θέλω να ευχηθώ σε όλες σας ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !!!!!!
Να υπάρχει σε όλες σας υγεία και να έχετε δύναμη να αντιμετωπίσετε τις αντιξοότητες και τα στραβά που πιθανόν να αντιμετωπίσετε στο διάβα σας !!!!
Θυμηθείτε ..........κάποτε κρυβόμασταν πίσω απο τους τοίχους που όρθωνε η κοινωνία μας και το κατεστημένο των συντηρητικών μυαλών που ορίζαν τις τύχες μας για αιώνες.
Σήμερα τα τείχη αυτά έπεσαν απο την δύναμη όλων όσων μπορούσαν να κοιτάξουν βαθειά μέσα στην ανθρώπινη ψυχή και κατάλαβαν πως οι άνθρωποι ,όποια ιδιαιτερότητα και αν έχουν , όποια επιλογή και να κάνουν , παραμένουν άνθρωποι με τα ίδια δικαιώματα, προνόμια και υποχρεώσεις .
Εξάλλου αδελφές μου , αν και ακόμη κατακρινόμαστε και πολλές χλευαζόμαστε κανείς δεν μπορεί να πάρει την θέση Εκείνου , στου οποίου τα μάτια όλοι είμαστε ίσοι.
Μην έχετε λοιπόν ενδοιασμούς και τύψεις για τις επιλογές σας και τον τρόπο ζωής σας.
Αν ο δρόμος σας οδηγεί σε μια γυναικεία αγκαλιά, αν η ανάγκη σας για ένα γυναικείο χάδι είναι έντονη , δεν γίνατε ξαφνικά αμαρτωλές και περίεργες, ψυχανώμαλες ή όπως αλλιώς χαρακτηρίζει η υποκριτική μας κοινωνία όλους εμας που τυχαίνει ως προς την σεξουαλική μας επιλογή να είμαστε διαφορετικοί απο τα δικά της στερεότυπα και μοντέλα σχέσεων.
Απλά είστε λεσβίες και να θυμάστε...... η φύση δεν κάνει ποτέ λάθος !!!!!
Για να μην παρεξηγούμαι , αν και δεν έχω ειλικρινά λόγους για να απολογούμαι, επειδή την σελίδα ετούτη ξέρω οτι την διαβάζουν πολλά νέα κορίτσια , δεν προτρέπω καμία να γίνει λεσβία .
Δεν μπορώ να το κάνω αυτό , γιστί πολύ απλά δεν εξαρτάται απο εμένα και απο κανέναν.
Απλά λέω πως η φύση και κατ' επέκταση ο ίδιος μας ο εαυτός και οι ανάγκες του μας δείχνει τον δρόμο στο τι να επιλέξουμε και στο τι να αφήσουμε πίσω μας.
Τα παιχνίδια του μυαλού και του σώματος είναι περίπλοκα και αρκετά ενδιαφέροντα στο να τα ακολουθεί κάποιος . Οι αναζητήσεις αυτού του είδους μας κάνουν να ξεχωρίζουμε απο όλα τα άλλα είδη που συμβιώνουν μαζί μας πάνω σε αυτό τον πλανήτη.
Η διαφορετικότητα μας είναι εκείνη που μας προσδίδει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που ας έχουν κάνει να εξελιχθούμε και να επιβιώσουμε μέσα στους αιώνες της ανθρώπινης ύπαρξης.
Μην αγχώνεστε λοιπόν φίλες μου, η φύση έχει προβλέψει τα πάντα για όλους μας.
Η ανθρώπινη μας φύση είναι σοφή και το μόνο που ζητά απο εμάς είναι να την διαχειριστούμε σωστά και πάνω απ' όλα να την ζήσουμε!!!!!!!!
Και πάλι Χρόνια Πολλά !!!!!!!!!!!!!!!!